door Sylvana Janssen
Ik wilde dit stuk al een tijdje schrijven. Ik dacht dat ik het moeilijk zou vinden om die donkere momenten in mijn leven te herbeleven, maar tot mijn grote verbazing vond ik het bevrijdend. Terwijl ik dit schrijf, kan ik niet anders dan een gevoel van vrede voelen. Daarnaast voel ik een vreemde opwinding bij het besef dat mijn verhaal niet langer zwaar en bepalend aanvoelt, maar eerder als een noodzakelijk beginpunt van een transformatie die me heeft gebracht waar ik nu ben: in harmonie met mijn ziel, bewust van mijn doel en in controle over mijn lichaam en geest. Dat brengt me bij de vraag: wat is burn-out, en was burn-out in mijn geval een vriend of een vijand?
Wat is burn-out?
Het APA Dictionary of Psychology definieert burn-out als "fysieke, emotionele of mentale uitputting, gepaard gaande met verminderde motivatie, verminderde prestaties en een negatieve houding ten opzichte van jezelf en anderen." In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is burn-out niet uitsluitend te wijten aan lange werkdagen of te veel hooi op je vork nemen. De waarheid is dat het de kop opsteekt wanneer je de verbinding met jezelf en je doel verliest. Dat is wat mij overkwam. Na een tijdje constant de behoeften van anderen boven die van mezelf te hebben gesteld, gaven mijn lichaam en geest het uiteindelijk op.
De symptomen van een burn-out kunnen behoorlijk slopend zijn en zowel mijn mentale als fysieke gezondheid aantasten. Ik begon me uitgeput, ongemotiveerd en emotioneel leeg te voelen. Bovendien gaven de dingen waar ik vroeger van hield me geen vreugde meer, was ik snel geïrriteerd en goed slapen was verleden tijd. Bovendien had ik ook veel fysieke pijn, beginnend in mijn nek en schouders, en uiteindelijk ook in andere delen van mijn lichaam, zoals mijn hoofd en heupen. Hoe ben ik hier terechtgekomen?
Hoe het allemaal begon
Mijn burn-outverhaal begon lang vóór de eerste symptomen. Aan de ene kant hadden een reeks ongelukkige gebeurtenissen en jeugdtrauma's mijn fysieke en mentale welzijn al zwaar getroffen. Aan de andere kant, doordat ik niet over de tools beschikte om dit te verwerken, ontwikkelde ik mijn eigen copingmechanismen die het probleem juist verergerden. De grootste boosdoeners? Het niet stellen van grenzen, het niet luisteren naar de signalen die mijn lichaam me gaf, het pleasen van anderen en over het algemeen gewoon op de automatische piloot leven zonder duidelijk doel.
Uiteindelijk kreeg ik hier last van en stortte mijn lichaam en geest in. Achteraf gezien was het niet alleen de steeds toenemende werkdruk of onregelmatige werktijden. Het was ook dat ik me niet kon identificeren met de richting die ik opging, een richting die ik niet bewust had gekozen.
Het duurde niet lang voordat ik officieel uit de running was. Ik bracht het grootste deel van mijn dagen thuis door, Netflix kijkend en etend, in de hoop dat rust voldoende was om er weer tegenaan te gaan. Maar de maanden verstreken en ik zag geen enkele verandering. Sterker nog, ik raakte steeds dieper in de negatieve spiraal. Totdat ik een 200 uur durende yoga docenten opleiding in India tegenkwam. Ik dacht: als ik hieruit wilde komen en de controle terug wilde krijgen, moest ik een radicale stap zetten. Dus een paar maanden later stond ik hier, 8000 km van huis, in Varkala, net werkloos, maar met een duidelijker doel dan ooit: de controle over mijn geest en lichaam terugkrijgen.
Hier kwam ik in aanraking met Ayurveda. Tijdens mijn verblijf in Varkala volgde ik een vijfdaagse mini pancha karma detoxkuur in de Ayurvedische kliniek van onze mentor. Aan het einde van deze vijf dagen voelde ik me herboren. Ik voelde me beter dan ik me in jaren had gevoeld en ik zag er ook beter uit. Bovendien begon ik mezelf weer te herkennen, en dat gevoel gaf me een enorme boost om uit de put te komen waar ik mezelf in had gegraven. En dit was een high waar ik de daaropvolgende twee jaar naar bleef streven.
Toen ik thuiskwam, verviel ik langzaam weer in mijn oude routine, maar het Ayurveda-zaadje was geplant en groeide langzaam elke dag. Ik begon te onderzoeken wat Ayurveda werkelijk inhield, en al snel werd duidelijk dat dit de weg was uit de burn-out waar ik de afgelopen jaren in vast had gezeten. Dus twee jaar later schreef ik me in voor de Ayurveda Practitioner Study, klaar om te leren.
Hoe het gaat
Het is inmiddels 9 jaar geleden dat ik voor het eerst last kreeg van ernstige burn-outklachten en ik kan gerust zeggen dat ik op een punt in mijn leven ben beland waarop mijn levensdoel duidelijker is dan ooit, mijn lichaam sterker is dan ooit en mijn geest en ziel op één lijn zitten.
Mijn persoonlijke ervaring met Ayurveda was ronduit transformerend. Het bracht me in contact met een deel van mezelf dat ik altijd al naar buiten had willen brengen. Op het dieptepunt van mijn leven gaf Ayurveda me de tools die ik nodig had om die kant naar boven te halen.
Het deed dat door me te helpen routines voor mezelf te creëren, wat een vangnet bleek te zijn in de tijden dat ik me niet zo gemotiveerd voelde. Het versterkte mijn verbinding tussen lichaam en geest door middel van yoga, ademhalingsoefeningen en meditatie en hielp me mijn doel te vinden en me ermee te verbinden. Het leerde me dat je, om het leven te leiden dat je wilt, alle aspecten ervan als geheel moet beschouwen.
Terugkijkend zou ik nooit het pad van Ayurveda zijn ingeslagen zonder onverwacht een burn-out te krijgen. Na verloop van tijd heb ik geleerd de dialoog met mezelf te verleggen en met vriendelijkheid en waardering terug te kijken op mijn oude zelf. Mijn ervaringen hebben me geholpen om te komen waar ik nu ben, en daar ben ik dankbaar voor.
|
|
Sylvana is een gecertificeerde Ayurvedische lifestylecoach, yogalerares en oprichter van AZEȲA. Haar visie is om mensen te helpen weer in contact te komen met zichzelf en de wereld om hen heen, en zo een ruimte van holistisch welzijn en transformatie te creëren. Zij brengt deze visie tot leven door eeuwenoude wijsheid te combineren met het moderne leven. Zo inspireert ze zinvolle, blijvende veranderingen.
