door Alexa Berman
In Ayurveda is een van de meest fundamentele concepten om te begrijpen hoe je voedsel zich door je lichaam beweegt. We hebben onvoldoende kennis over hoe ons lichaam functioneert en dit begrip is generaties lang verloren gegaan. Veel van wat ons wordt geleerd over hoe we moeten eten, is gebaseerd op bepaalde doelen die we hebben – afvallen, slank blijven, fit zijn, een topsporter worden, of gewoon dat we moeten eten wat het lekkerst is.
Een echte relatie met voedsel dat ons hoogste zelf dient, is er een waarbij we respect hebben voor de manier waarop de ‘technologie’ van ons lichaam werkt.
We erkennen dat we de manier waarop ons lichaam hoort te functioneren niet kunnen veranderen, dus streven we ernaar om in harmonie met ons lichaam te werken om onze eigen unieke balans te bereiken. Zodra we in balans zijn, kunnen we accepteren dat dit voor iedereen anders is; we zijn gewoon blij dat we ons goed voelen in ons lichaam.
De rol van agni in het spijsverteringsproces
In Ayurveda erkent dat er zes stadia van de spijsvertering zijn. De beginfasen worden gekenmerkt door een zwaar, vol gevoel in de darmen. Naarmate het proces vordert, begin je je lichter en leger te voelen, totdat je weer het ware hongergevoel herkent: een leegte onder de navel en een aangename verwachting van je volgende maaltijd.
Elk van deze fasen kan tot een uur duren – tot zes uur voor het hele proces! Een ware weerspiegeling van een evenwichtig spijsverteringsvuur, of Agni , is hoe lang het duurt voordat je honger krijgt tussen elke maaltijd. Als je na drie uur na je maaltijd al honger krijgt, brandt je spijsverteringsvuur te heet. Als je na zes uur nog steeds geen honger hebt, brandt dat spijsverteringsvuur te laag. Ieder mens is anders en ons activiteitsniveau of energieverbruik varieert ook van dag tot dag. Een goede maatstaf is om vier tot zes uur geen voedsel te eten (inclusief smoothies, knabbels en chocolade).
De 6 stadia van de spijsvertering
De eerste fase begint in de mond, wanneer je kauwt. De smaak van het voedsel dat je eet, zet het spijsverteringsproces in gang en laat je lichaam weten wat het gaat eten. Het voedsel komt vervolgens in de maag terecht, waar al het voedsel wordt afgebroken tot vloeibare vorm. Alle eenvoudige suikers of koolhydraten worden in deze fase verteerd. Het zware gevoel dat je direct na het eten voelt, zorgt voor tevredenheid en een gevoel van geaardheid, omdat de rek in je maag je hersenen het signaal geeft dat je vol bent.
In de tweede fase wordt het voedsel steeds kleiner en kleiner naarmate er meer vuur aan wordt toegevoegd. Voedsel in de maag wordt zuur door de afscheiding van zuur dat helpt bij de afbraak van eiwitten. Als er te veel zuur wordt geproduceerd door uw dieet of levensstijl, kan deze fase brandend maagzuur, gastritis, netelroos, huiduitslag of eczeem veroorzaken.
In de derde fase bevindt het voedsel zich in de twaalfvingerige darm, het begin van de dunne darm. In deze fase wordt het voedsel gemengd met gal uit de galblaas en pancreasenzymen, die helpen bij de afbraak van vetten en eiwitten. In de vierde en vijfde fase vindt de opname van voedingsstoffen en peristaltiek in de dunne darm plaats. Peristaltiek helpt de darm te vormen uit het overgebleven afgebroken voedsel dat niet als voedingsstoffen is opgenomen.
Tijdens de zesde en laatste fase van de spijsvertering komt het voedsel in het eerste deel van de dikke darm terecht, waar het een tijdje blijft om zich te vormen tot, hopelijk, goed gevormde ontlasting. Overtollig vocht wordt via de dikke darm opgenomen en via de urine uitgescheiden. Zodra het voedsel al deze fasen heeft doorlopen, keert de echte eetlust terug.
Binnen zes tot twaalf uur na de vertering zijn al je weefsels gevoed. De voeding is gebaseerd op hoe goed je lichaam de maaltijd die je hebt gegeten kan verteren en hoeveel voedingsstoffen het kan opnemen uit wat je het hebt gegeven. Het duurt nog vijf dagen voordat deze voedingsstoffen het cellulaire niveau bereiken en vijfendertig dagen voordat je voortplantingssysteem volledig gevoed is door deze maaltijd.
Ter afsluiting
Een van de meer schadelijke gewoonten In mijn praktijk zie ik steeds vaker dat het knabbelen, plukken of snacken tussen de maaltijden door een opgeblazen gevoel, gasvorming, pijn, constipatie en gewichtstoename kan veroorzaken. Ons lichaam is ontworpen om een maaltijd te eten, deze volledig en ongestoord te verteren, zoveel mogelijk voedingsstoffen op te nemen en vervolgens aan te geven dat het klaar is voor een volgende maaltijd. Maar we raken gestrest, angstig, verveeld of raken verstrikt in de conditionering rond hoe we "zouden moeten" eten en we beginnen het eten te accepteren dat ons wordt aangeboden in de lunchroom van ons werk, of de proefmonsters bij Costco, of de chocolade op ons bureau. Als we ons lichaam zouden toestaan te functioneren zoals het wil en ons bewust zouden worden van dit ene aspect van ons eten, zouden we ons zoveel meer thuis voelen in ons lichaam.
|